از اینستاگرام یکی از دلسوختگان!
...We love climbing but they dont love us
"دوسال پیش بود که زمزمه هایی به گوشمون رسید مبنی بر اینکه قراره مسابقات آسیایی تو تهران برگزار بشه. یه حال عجیبی داشتیم.
_تو تهرانه؟ چه خوب!
_یعنی در حدش هستم؟
_ یعنی میتونم آماده بشم؟...
ما هم که همه محو این زندگی روتین و تکراری بودیم؛ این هدف یه افق تازه ای رو برامون روشن کرد.
برنامه ریختیم، تمرین کردیم، شل کردیم، باز بیشتر سفت گرفتیم، اون موقع که شل می شدیم مثل الماس تو چشم بزرگان می درخشیدیم! اون موقع که سفت تر می گرفتیم کسی نبود مارو ببینه!
یه آسیایی بود و خیل عظیم این جماعت سنگ نورد که از در و دیوار بالا میرفتن واسه انتخاب شدن! هر رشته ده تا سهمیه. خانما و آقایون رو هم شصت تا.
شانس بزرگیه که شصت تا از بچه های ایران زمین که خون پاک آریایی! تو رگهاشونه بتونن توی مسابقه آسیایی شرکت کنن.
اما حکایت ما شد حکایت شاهی که بخشید و وزیر وزرا اومدن خودی نشون بدن و نذاشتن.
یه مسابقه گذاشتن با عنوان انتخابی آسیایی.
حالا یه سریا خوب یه سریا بد. یه سریا با بهونه یه سریا بی بهونه اونی نبودن که همیشه بودن. یه سریا هم گل کاشتن و خودی نشون دادن.
ملاک این یه دونه مسابقه بود. ما هم گفتیم چشم آقا. ولی یه نگاه به تجربه ی یه سریامون بندازین. ننداختن.
ملاک این یه دونه مسابقه بود. مقام داشت. تو اردو گفتن تو دیگه کی هستی؟ خوب نبودی. خط.
ملاک چی بود ما نفهمیدیم!؟
سهمیه رو گذاشتن واسه عمه و خاله و دایی. آخه عمه و خاله و دایی تون سنگ نورد بودن ما خبر نداشتیم. مگه به جز ماها کی دیگه بود که بتونه اونجا باشه؟
گفتن فلانی رو بیارید صدای خیلی ها در میاد. صدای چاهار نفر کلا می شد در بیاد که ما هم حرفمون این بود بذارید این چاهار نفر چاهارتاشون بیان و یه تستی بدن. صدای کی قرار بود در بیاد؟ حق کی پایمال می شد؟ به اونی که می پرستید فقط همون چاهار تا بودن.
یکی گفت این چیزا هزینه داره، چاهار نفر کمتر هزینه کمتر!
آقا چقده؟ بیا نقد حساب می کنیم.
خلاصه که ما هرچی زور زدیم زور یه سریا بیشتر به زور ما چربید. از رئیس روسا دنبال کارمون رفتن تا مسئولین رسانه و تدارکات و مربیا و طراحا و داورا و چایی بریزا و....
دم همشون گرم. ما یادمون نمیره این فداکاری هارو. ولی خوب نشد دیگه. حرف حرف یه نفر بود که ما اینقدر وسط گل کوچیکشون چرخیدیم نفهمیدیم حرف کی بود.
آقا هرکی هستی دستت درد نکنه. نمیدونی چه کار بزرگی کردی.!
تیم ملی رو غربال کردی. با تمرینا و اردوها و کلاسا و روان شناسی ها و تغذیه ها و ریلکسی های بی نظیری که همیشه تو طول سال جریان داره الان بهترین انتخابا روی میز هستن. باشد که انتظارات جهانی رو هم برآورده کنن. اما ما که بخیل نیستیم. همه دوستانمونن. کاش یه چاهار پنج تا ازون ضعیف ضعفا رو هم میاوردین بلکه ثوابی بشه. واسه خودتون میگما!
حالا اون هفته ی طلایی نزدیکه. ما هم که دیگه اصلا بهش فکر نمیکنیم. اصلا دلمون نمی گیره و اصلا عجب تابستون خوب و شیرینیه! کی بریم‌عشق و حال؟
دنیا به آخر نرسید و این مسابقات و جامها و بزرگداشتها همچنان ادامه داره. فقط دیگه ما اون ذوق و جوونی و زور و شور و حالمون رو نخواهیم داشت که اصلا مگه مهمه؟! امید به اون دبستانی ها و نوجوانان و جوانان هست. ما هم که یه سری سنگ نورد ریز و درشت بودیم اومدیم رد شدیم تموم شدیم رفت...
پ.ن: مخاطب این متن یافت نشده!! به خود نگیرید و بگذارید ادامه ی زندگیمان را بکنیم!
با نهایت تاسف و تاثر و دل شکستگی و دل مردگی."
در همین راستا و به گزارش "ناکارآمد نیوز" این سنگنورد به اصطلاح ملی پوش کشور در این نوشته نخنما نسبت به روال انتخابی تیم ملی سنگنوردی واکنش نشان داد.
وی مطلب خود را در رسانه معاند اینستاگرام منتشر کرده و توسط عدهای معلوم الحال هم لایک خورده؛ آگاهان اینها را لایک نمیدانند بلکه نماد انگشت شست به سبک ایرانی میدانند. لاکن خطاب به کی؟! آگاهان اظهار نا آگاهی کردند!
به گزارش "ستاد تشخیص مطالب با اهمیت و بی اهمیت" این نوشته به اصطلاح انتقادی فاقد ادله کافی بوده و صرفا قلب را کمی به درد میآورد. درهمین راستا وی گفته چرا انتخاب تیم ملی باید فقط با یک مسابقه انجام بشود؟! که به نظر ما حرف بی خودیست و اصلا نباید همان یک مسابقه هم برگزار شود.
یک منبع آگاه در "ستاد استحصال نفرات تیم ملی" که اصرار داشت نامش فاش شود به خبر نگار ناکار آمد نیوز گفت: سر فرصت حالش رو میگیریم جوجه رو!
در پی این اظهارات شنیع موسوم به نقد مدیریت عامل زاقارتها با هماهنگی گروه سنگنوردی کرکسهای پل خوابی مجازاتهای زیر را توسط مسئولان ذیربط برای نامبرده توصیه میکند . باشد تا درس عبرتی شود برای سایرین.
1- پاسخی دندان شکن به وی بدهند تا مشت محکمی باشد بر دهان سنگنوردان یاوهگو
2- به علت انتشار مطلب در وبسایت امریکایی اسرائیلی اینستاگرام برای همیشه از تیم های ملی خط بخورد.
و یا یک کار بی اهمیت! دیگر اینکه
به حرفاش و نوشتهاش توجه کنیم و کمی فکر! شاید برای اصلاح امور به کارمان بیاید.
