یکم: این پیام رییس کمیته ملی المپیک مندرج در وبسایت فدراسیون کوه‌نوردی و صعودهای ورزشی را بخوانید:
"جناب آقای رضا زارعی
رئیس محترم فدراسیون کوه‌نوردی وصعودهای ورزشی
با سلام
بدینوسیله موفقیت جناب آقای «رضا علیپور» در جام جهانی «نانجینگ» چین و ثبت رکوردی جدید را به جناب‌عالی، جامعه ورزش، اعضای فدراسیون، ورزشکاران، مربیان، کادر فنی و این ورزشکار عزیز تبریک گفته و برای آن برادر بزرگوار، عزت، سربلندی و توفیق روزافزون از خداوند منن (منان یحتمل بوده) مسئلت می‌نماید.
کیومرث هاشمی- رئیس کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران"
اینکه "رضا علیپور" موفق شد در مسابقات رکورد شکنی کند به نظر بنده هم که این پیام را خوانده اصلا به خودش ربطی ندارد و افتخارش مال دیگران است! چرا که ایشان دیگر به خودشان تعلق که ندارند بلکه معلول زحمات شبانه روزی و حمایتهای بی دریغ مادی (خصوصا) و معنوی زعمای امر است و دقیقا به همین دلیل است که آخرین نفری که برای تبریک نامشان ذکر شده خود "علی پور" است. آن هم برای خالی نبودن عریضه و اینکه دلش خوش باشد و باز هم برود برای ما مقام بیاورد.
به گمانم حتی آن کلمه "برادر بزرگوار" هم که برایشان در متن پیام، عزت و سربلندی مسئلت کردند؛ یحتمل برادر خودشان منظور بوده و ما بی خبریم!
دویم: از من به شما نصیحت که دو زار (در ایران شما ریال می گید اما ما تو خارج اینطوری می گیم!) به طرف مکالمه و چتتان با این موبایلهای هوشمند که حین مکالمه راحت صدایتان را ضبط میکنند و به طرفه العینی همهی گفتگوهایتان را در تمامی شبکههای اجتماعی از جمله تلگرام عمهتان هم فورواد میکنند؛ اعتماد نکنید. و حتی مورد داشتیم که همسران هم با لوکیشن و هک گوشی مچ شوهران دورزن را گرفتهاند و داستان درست شده است؛ چوبش را خوردیم که می گوییمها.
فلذا مصداق مَثَل مارگزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد حواسمان جمع شده است. برای همین این روزها قرار است با یکی در یک خصوصی صحبت کنیم؛ متن گفتگوی ما به این شکل خواهد بود:
- سلام! از همکاران فدراسیون ورزش مفرح و مهییج گل یا پوچ و نون بیار کباب ببر هستم
- سلام و ارادت
- آقا یک سوال این مقالهای که در نقد عملکرد فدراسیون نوشتید دقیقا منظورتان چی بود به کی بود؟
- به نام خدا و با درود به روان پاک! آقای رییس فدراسیون؛ به خدا آقا منظور خاصی نداشتیم فقط یه تیکه کاغذ تو دستمون بود گفتیم یه گل یا پوچی هم زده باشیم بعد دو خطی هم در موردش بنویسیم همین!
- چی شد که این رو نوشتید؟
- والله یک روز که داشتیم از نماز بر میگشتیم تاکید میکنم از نماز! گفتیم بد نیست یک فریضه دینی رو هم به جا بیاوریم و امر به معروفی کرده باشیم از باب استحبابش! ضمنا ارادت فراوان به رییس محترم ورزش مفرح و همگانی نون بیار کباب ببر هم داریم
- اما شما انگار قصد توهین داشتید به ایشون؟
- نفرمایید قربان شما چرا خدای ناکرده میخواهید آب به آسیاب دشمنان قسم خورده فدراسیون بریزید؟ اتفاقا یک روز که در محضر رییس محترم بودیم از بیانات ایشون بسیار فیض هم بردیم و رهنمودهای ایشان واقعا کارساز و امید بخش بود.
- از نظر شما دست اندرکاران چیزی بلد نیستند؟
- نفرمایید قربان اتفاقا من خبر دارم همهشان از صاحبنظران مسلط در ورزش گل یا پوچ و نون بیار کباب ببر هستند.
- ممنونم از شما پس سوء تفاهم بوده؟
- بله دقیقا
سیم و آخر: حیف شد اولی جون! (اشتک) مرد! کلی عکس باهاش داشتم اما این آخری با مرحوم قبل فوت دعوام شد و منم؛
عکساشو پاره کردم فکر یه چاره کردم و رفتم با جنازهاش سلفی گرفتم
وقت قرصامه باقی بقایتان
پ.ن: عنوان پست؛ از شعر صدای پای آب سهراب سپهری
